KISAH SEORANG SAHABAT RASULLAH YG ISTIQAMAH BERJEMAAH.

1. Saidi shakban fastaqim jemaah di belakang nabi. Beliau menempuh perjalanan lebih kurang tiga jam ke masjid nabawi.

2. Suatu hari beliau tidak muncul berjemaah walaupun ditunggu baginda hingga lewat waktu. 

3. Rasulallah dan sahabat ke rumah beliau.

4. Baginda dimaklumkan bhw shakban telah meninggal dunia.

5. Nabi bertanya tentang wasiat shakban. Keluarga beritahu dengar ttp mrk tak faham

Shakban berwasiat:-

1.ALANGKAH BAIKNYA KALAU JAUH

2.ALANGKAH BAIKNYA KALAU.BARU

3.ALANGKAH BAIKNYA KALAU SEMUA

Rasulallah menterjemahkan wasiat shakban seperti berikut:-

1.Alangkah baiknya kalau semua = 

kata nabi ketika saidina shakban hampir meninggal  malaikat datang dan Allah tunjukkan pahala dia berjalan kaki ke masjid yang begitu banyak. Sebab itu beliau berkata alangkah baiknya kalau jauh.

2.Alangkah baiknya kalau baru = beliau pakai baju seheli baru di dalam dan sehelai buruk di luar kerana takut kotor.  Beliau sedekah baju buruknya kepada seorang fakir dalam perjalanan ke masjid. Allah tunjukkan pahala sedekahnya yg banyak sebab itulah beliau berkata alangkah.baiknya kalau baru.

3.Alangkah baiknya kalau kalau semua = setiap hari beliau membawa roti, di pertengahan jalan ke masjid beliau mensedekahkan separuhnya kepada fakir miskin yg kelaparan. Allah mengarahkan.malaikat menunjukkan pahala sedekahnya separuh roti itu yg begitu banyak. Sebab itulah saidina saaban berkata alangkah baiknya kalau semua.

Moralnya

1. Fastaqim shaaban sehingga ke liang lahat.

2. Kelebihan berjemaah

3. Kelebihan sedekah

Petikan ceramah Maulidurrasul mlm ini... 

15 R'Awwal 1438 bersamaan 15 Disember 2016